Diesel
Diesel was mijn Chocolade bruine Labrador hij is ruim 13 jaar mogen worden. Door meer kennis vanaf dat Diesel 5 jaar was heb ik gelukkig intens van hem kunnen genieten en was ik ontzettend trots op hem.
De eerste jaren was dit wel anders. In tegenstelling tot wat je verwacht als je een pup aanschaft, was deze tijd erg zwaar voor mij.
Het wandelen ging voor geen meter, constant in de lijn happen of deze stuk bijten. Hij reageerde overal op, vallende blaadjes, mensen, vogels, andere honden, etc. Struiken werden uit de grond getrokken, hij sleepte continu met stokken.
De eerste jaren waren het zwaarst, Diesel beet overal in, handen, mouwen, broeken, meubels. Om gek van te worden. Ook kon hij het niet laten om alles op te eten wat er voor zijn neus kwam. Flostouwen, speeltjes, maar ook gevaarlijke dingen. Zo heb ik zelfs een keer schroeven in zijn mand terug gevonden. Gelukkig had hij deze niet opgegeten.
Slapen en rust kende hij ook niet, hij sliep alleen 's nachts en overdag was hij alleen maar druk, druk, druk.......
Tijdens deze periode merkte ik, dat mensen snel een oordeel vellen, Je zult het wel fout aanpakken werd er gezegd. Of mensen kwamen met goed bedoelde adviezen, die soms vraagtekens opriepen, of je kent ze al en werken niet.
Gelukkig vonden vrienden en kennissen dat we veel geduld hadden met Diesel en dat hij geluk had dat hij bij ons terecht was gekomen. Dat geeft steun in zo'n situatie.
Diesel was onze 3 hond. Bij de eerste 2 honden heb ik eigenlijk nooit een boek of advies nodig gehad. Ik had wel veel boeken, omdat ik destijds ook al wat mensen begeleidde met recreatieve behendigheid lessen. Maar ook in de boeken vond ik geen oplossingen.
Ik heb veel met paarden gewerkt en altijd moeten nadenken hoe om te gaan met situaties. Passende oplossingen zoeken.
Zo dus ook met Diesel. Hij wilde graag werken en thuis oefen ging perfect. Op de basiscursus ging het de ene keer wel goed en de andere keer helemaal niet.
Inmiddels weet ik waarom het zo mis ging. Wij begrepen Diesel niet en achteraf bezien heeft hij ontzettend veel geduld met ons gehad!
Bij Diesel komen veel prikkels binnen en dus is hij erg snel overprikkeld, zijn stressemmertje zit snel vol. Je zou kunnen vergelijken met ADHD.
Toen we dat eenmaal wisten, hielden we daar rekening mee zorgden we ervoor dat hij meer rust kreeg. En we accepteren hem zoals hij is. Vanuit hier zijn we met hem gaan werken, aan zelfbeheersing, focus en veiligheid, zodat hij de wereld beter aankon. En wat is hij destijds vooruit gegaan!
Wat ben ik trots op hem geweest, we hebben veel leuke cursussen gedaan, waaronder Balans, Agility en Hoopers wat ook weer goed was voor zijn zelfvertrouwen. En met Impuls controle heeft hij destijds enorme stappen gemaakt.
Ook waren we geregeld samen "groene cursist". Dat betekent als aspirant instructeurs hun examen deden ze aan ons les hebben geven.
Diesel heeft mij ook veiligheid gegeven, want hij had snel door als er iets niet klopte. We waren een echt Team! Hij kon zelf goede keuzes maken, soms nog met een beetje hulp. We begrepen elkaar en dat geeft veel rust en zoveel plezier.
Dank je wel Diesel voor alle leermomenten, voor het plezier wat je ons hebt gegeven en het was zeker nooit saai met je.
11-2-2010 / 30-3-2023
